7
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1791
Okunma

Zikrin sıcak eli dokunsun diye ruhumun tenine
teslimiyetin en üst sınırından
aklıma düşürdüğüm siluetler
çeviriyor etrafını dört duvardan
inançlarımın
/Dokunsan ağlayacak bakışlı günahsız,/
bükülmez denilen
bedenler, gözler…
Huşu ile devrilirken
hiçbir işaret beklemeden
koşarcasına eteklerine tutunup
sıyrılırken dünyanın bilindiklerinden
farklı yansımaların aksettiğini fark ediyorum kendimden
hakikatin
herkese açık
herkesle düşülen bu yolda
ruhum
hemen kapının eşiğinden dönen
ve dönerken utanan
gittikçe bu utançtan ezilen
yalnızlaşan bir Lübabe
sorun veli’de değilken
her kim düşlerse onu bulurken
benim tüm düşlerim /geçmese/senden
Kalu belada da mı bu kadar
yakın ve ulaşılmazdı
ışığın yansıyıp gözlerimi kamaştırdığı açın…
5.0
100% (4)