1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1057
Okunma
Bir can aldı beni,
Koparıldım dalımdan
Beyaz kumsalda
Yükselen dalgalar,
Sesizce girdi aramıza!...
Uyuyan gözlerim
Daldı okyanuslara,
Masmavi gökyüzü
Çizgiye dönmüş
Bulut kümeleri;
Kuruldu köprü
Dalgalar üstüne,
Karşı kıyıda
Bir söğüt ağacı,
Küçük dalında
Yuva kurmuş serçelere,
O da anladı beni
Yalnızlığımı
Hayallerimi,
Fırtınadan kalan sesizliğimi,
Katıksız sevdamı
Küskün bakışlarımı!...
Bedenin dili,
Varsa içinde eseri
Dökülür bir bir!...
Gelir köprüden düğün alayı,
Kuşlar uçtu söğütten
Koro halinde,
Küçük gagalarıyla
Dalgalardan kalan,
Aramızdaki suları,
Dağıtmak için;
Kavuştu ozaman
Can ile Canan!...
Beyaz kumsalda
Söğüt dalları
Ne gezer
Deme o zaman,
Bu sevda
Söğütten bize
Armağan!...
Yıl:06.01.2004
Saat:14.40-14.50
Yer:Kadıköy/İst.
EROL KEKEÇ]
Şiirin sahibi
Cevap Yaz