avucumdan su içen bir çift güvercindi gözlerin
ve kuytu bir sebildi yüreğim

ne kadar ürkseler de
dönüp gelirlerdi
bilirlerdi ki
donmuş kanatlarını ısıtsınlar
ıslak tüylerini kurutsunlar
iki yudum su içsinler diye
amâdeydi ellerim

ve bilirlerdi ki
yosunlu mermer kurnalarıma
doldurup gürül gürül akan berrak sevdamı
günü geceyi
ve onları bekleyen bendim

yüreğim çarpardı küs fırtınalarda
beyaza esir olunca şehrim
kanat çırpışlarını duyana dek
endişeden erirdim

a benim yüzü yüzüme
eli elime değmeyen gurbetim
kordan köze
közden küle döndüğümü bilmez misin

...

avucumdan su içen bir çift güvercindi gözlerin
ve ben meftunuydum o gözlerdeki gecelerin
neden
neden
kanadından düşen bir tüy gibi
döne döne uzaklaşıp gitti semtimden sesin

son faslı geçecektik hani sabâdan
inlemesi figâna döndü her seher neylerin

kurşunî bir kubbenin alemine emanet ettiğim hürriyetin
ve gözbebeğime nakş’olan esaretim

yok öncesi sonrası
hepsi bu işte
sadece
avucumdan su içen bir çift güvercindi gözlerin
ve kuytu bir sebildi yüreğim


Ceyda Görk
24 ocak 2011