Gece gibidir bu şiir
Iraklığında kalan karanlıktır
Senin gülmen için bir yol,bir kaide
Yaşarken bir kucak sevgidir
Karanlık hüzün doldursa da gecelere
Bitmeyen şiirim hep seni hatırlatır
Aynen bu dünya gibi gözlerin de
Gözleri yakılası bir şairin
Bahara karışmış senli düşleridir

Oysa şiir ne kadar hüzünlü de olsa
Yakındır yollarım canına
Gizli bir buse kondurur adına
Bir nefes,bir nefes daha çekerken hayattan
Mısra olurken her adımım
Senin bilimini yazar yitik gecelerim
Karanlık kapatsa da gözlerimi
Gönlümde neşedir sana ait düşlerim

Ne kadar hoşuna gitmese de sessizliğim
Karanlık geceme düşen ay misali hayalin gibi
Hep saygıdan hep sevgidendir sevgilim
Gecenin rikkatli koyuluğunda sabahlara doğarken
Hep aynı kelimeleri de sahiplense hecelerim
Sana olan saygım misali,aşktır tüm özlemim

Sakin biri de görseler halimi dışarıdan
İçim bir çocuk gibi canlı ve heyecanlıdır hayata
Yıllarını tüketmiş pir-i fanidir de ayrıca
Karanlık geceme düşen esaretim gibi
Bu beden de bir de sen vardır,herkesten ayrı
Yalnız senle olan ve yalnız senle düşünen
Tatlı canına hasret,aşkına düşkün;inleyen
Bir ney misali çalar seni,o görünmeyen ben
Ne kadar yansa da,ne kadar kanasa da ümidim
Yine de yalnız dermanı sende,aşkında ve busendedir