Nasıl bir akşam vurdu gökyüzünün tanelerine
Sanki gözlerin bakardı
Tel tel olmuş buklelerine


Yamaçlarına yaslanmış hazin öykülerim uyurdu sessiz
Bakır renklerinde gözlerinin aşinalığı yanardı
Hızlı adımlarda solardı bayramlarım


Sükunet gerekti sabır ensesinde saklanan umutlarım


Mahzun dilinde özümlenen çözgülerimi
İplerinde düğümlerini astık urganlara
Yakut esaretine yakışan bir edanın sönmesi doğdu ertesi güne
Mecali tükendi ansızın ayak diredi parmaklarım
Güçsüzlük şevkinde


Gelişinde ömrüm katıldı şehrimin tozları savruldu imbat vakti
Çorak bir toprağın bir kürek atımında
Yağmur nidası değdi damla damla üstünkörü
Serpiştirildi içindeki damıtılmış saf duyguları


Koca anahtarlı şehrimin kapısına dayandı yalnızlık
Bir uçtan bir uca
Arnavut kaldırımlarına ismin yazıldı renk renk
Şimal düştü üzerine is kokularında
Dualarımız ellerini açtı aminlere


Belli belirsiz görünen ufuk artık yalnız değil bak yüreğime
Tut sevdamı çekiştir ordan oraya
İçinde bir tutam aşk olsun
Seninle ömürlük adımlarımız
Hoşgeldin yüreğime...


n.altın 21/01/11