15
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1360
Okunma

Gecenin son izi kalmış eşikte
Sabah tırmanıyor beyaz camlara
Benden ne kalmıştı tahta beşikte
Neler söylemiştim yorgun çamlara
Tan atar bakınca mavi gözlerin
Rüzgarda başaktır saçı annemin
Toprak kokusudur ilk ninnilerin
Düşürüldüm ta beşikte gamlara
Kuşlar konuyordu salıncağıma
Küçük gagasında kocaman mama
Gelir diye çok bekledim odama
Ulaşırken duan bak semalara
Üstüme sererken ince yaygıyı
Atamazdın içinde ki kaygıyı
Sanki dört yan deniz her taraf kıyı
Kurban verecektin son dalgalara
Tüm vadiler derin derin solurdu
Gün eğilir hani akşam olurdu
Ay değil doğacak sanki bir nurdu
Düşerken bitmeyen tozlu yollara
Yollar tükenmedi pes etmedim ben
Kuruyorum uzunca bir merdiven
Gözlerimi kamaştıran maviden
Uçuyorum hasret çeken kollara
Hayrettin YAZICI