tutundu hayatın bir ucundan
yarım yamalak
örtdüğünü sanıp gönlünü
dolaştı yarı çıplak
uzandıkça yıldızlara
tükendi gücü
çoğalttı keşkeleri
köşebucak kaçarak

ipucu verdi dolunay
talih göz kırptı ardından
uyanmıştı uykudan
erişe bilseydi eli
tutacaktı yüreğimin tam ortasından

yoksundu sevgiden
tökezledi her adımda
gevşete bilseydi göğüs kafesini
kendini bulacaktı
aydınlığa kavuşup
ne yaşarsa yaşasın
gönlü zengin olacaktı

sevmek de ve sevilmek de
almak kadar vermek de
durak nedir bilseydi
parçalamak yerine bağrını
beyaz başlayacaktı güne
ve
çağın gerisine atmayacaktı kendini

tez elden ulaşmak varken
geciktikce yıkıldı
farkında olmadan zamanın
kapılıp gitti geç kalmalara
tutamadı aşkın elinden

ruhuyla söylemedi şarkıyı
barışamadı gitti hayatla
kaldı hep hafif müzik yolculuğunda
tesadüfen gelmediğini bile
öğrenemedi dünyaya
amaç büyük dağ aramakken
dolanıp durdu tepelerde...