Sen orda zamirsiz anlarda sencefil
Yine tuz ekiyorsun yaralarına
Menzili Aşkiya şiirler kuşanıyorsun
Bir güneş bir yağmur oluyor miadın
Kıyılarında kum özlem deniz tortusu
Sonra çam kokusu akaşamı ellerin
Poseidon batıyor ağladığında
Gözlerine gökyüzü kaçmış ey kadın---



Mesih öldü Mesih öldü Mesih-
Tam da seni öperken iki sözcük arası
İsa yontusu kapına bıraktığım büstüm
Beni arıyorum gördün mü...



Siyah uzun saçlarınla cam-
Makas- ve tuz
Açılan yaramı gözlerinle(d)ağlamayacaksın
Ey kimsesizliğime düşen Ay
Gecenin parmak izlerine ihbar edilmiş nü
En uzun yalnızlık sana yürüdüğüm




Bir Magmaya yağan yağmurla-girdim o şehre
Soğuk meridyen zemheri üvey çığ
Donmuş külüm buzdan bıçak
Kestiğin Aort damarlarımı



Sarmal suskunluğun kasıklarında
Sustuğun da düğümlenen kendi sesine
Kandaki yansımam kırmızı lal
Beni ölümle değiştirme



Ben burda ayazda unuttuğun somut çöl
Yitirilmiş su küün- devşirilmiş göç
Soyut kavrama imgesi- bir şiir suç
Her gün bir Kibele ayini yüzün...



...




CÇ_