Kravatlı işadamlarının çalımlı yürüyüşleri
Ceketlerinin yoksullara bıyık altı gülüşleri
Ve kravatların hırçın bakışları
Batı’ya doğru bir eksen kayması
Mc Donalds reklamlarının albenili yüzü
Ve Coca colanın namlusu
Kudüs’ten feryatlar yükselirken
Hisardan konser sesleri
Şaraplar ve tıpaların ’tok’ sesi

Televizyonun hergün saptırdığı insanlar
Kitle iletişim araçlarının kustuğu birlikteliklerden
doğan babasız çocuklar
Takken varsa kenara
Sakalın ve cüppen varsa
Sen gel kravatlı bay ilk önce
Gülünç değil mi sizce
Gözler kafada değil gösterişte

Doğu’da her namluda bir çocuk
Çocukların misketiydi mermiler
Kale direğiydi mahalle aralarında el bombaları
Dikkat!Her an patlayabilir
Her an füze düşebilir!

Televizyon haince sırıtır hergün evimizde
Sabah akşam...
Kitapların raflarda dudakları büzgün
Her evde bir Kur’an
Ama kalpten sertçe kapıyı vurrak çıkmış