6
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
3281
Okunma
/anne çocuğunun içinde hep büyüyen bir nefes
çocuk annenin içinde hiç büyümeyen bir sızıdır.../
’Sür beni gül yüzüne
Gitsem de kalsın sızım
Ağlıyor musun anne
Gidiyor hayırsızın’
anne ne olur gidelim
gözlerimde
yorgun bir kelebek can çekişiyor
beni de götür anne ne olur
içimde
bir kız çocuğu dizlerini kanatıyor bak!
sahte gülüşlerde saklanırken yüzler
daha fazla dayanamıyorum
anne bak oyunumu bozuyorlar yine
bu kez de ben mızıkçılık edeyim ne olur
tutsaklığıma tutanak tutturuyor birileri
özgürlüğüme teminat istiyorlar!
ille kanıt diyorlar, aklamak için zihinlerini
gel de sen kurtar beni anne
insanlar bana bir hayli t/uzak!
anne ben o türküde yitiyorum
kimse duymuyor feryadımı, boğuyorlar beni
isyan etmeye bile razı olmuyor gönlüm
anlamıyorlar dualarının büyüsünü/büyüklüğünü
bir düş kuruyorum düşümde (düşürülüyorum)
bir şiir doğuruyorum içimde anne!
boy veriyor yine yorgun baharlarım
senin gibi kimse temiz de kokmuyor anne
kirden arın(a)mıyor kinli insan ruhları
bir çığlık kopuyor içimde duyuyor musun anne?
kulaklarını tıkıyor birileri duymamak için
anne ben nerede yenildim kuralcılara
her kurala uyan bir tek ben değil miydim?
günahımı alıyorlar iftirayla anne
tövbemi bozdurmaya yelteniyorlar
sahi;
bu kadar düşünüyorlar mı sevabımın akıbetini?
aslında kimse görmüyor anne
bir insan kaç kere doğar, kaç kere ölür
insanım diyen bir insan bir defa ölür
ama çok kez doğar öldüğü yerden yeniden
( b a ş k a b a ş k a y ü r e k l e r d e )
sür dualarını gözlerime, nefesini üfle ruhuma
senin gibi temiz kalsın ve aksın hayatım
s/akla beni anne s/akla
yasakla bana düş kurmayı
ve kepenklerini ört sahipsiz umutlarımın....
şimdi gidelim anne
yeniden doğmak için şiirde
gidelim anne kimsesiz kentlere
b e n b ü y ü m e y i m d i y e !
fulya/21kasım2010
5.0
100% (11)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
