Hatırı sayılır bir fincan çay içmedik seninle
Pierre Lotti’de Haliç’e nazır
Ve teninde gezinmedi ellerim
Yakamoz böcekleri bizim türkümüzü söylerken.
Nakaratı makamına düşman
bir ezgi bırakıyorum size...

Ada vapuru kıyıya yanaşırken
Ellerimizi bırakmadan
Aceleci bir şekilde binmeye çalışmadık
Ve atmadık martı kuşlarına birer lokma yüreğimizden.
Yetim bir sevda bırakıyorum size...

Yağmur, sabah ayazı, soğuk
veya yağmurdan kaçarken yakalanılan dolu taneleri gibi
Herhangi bir doğa olayına tanıklık etmedik el ele yürüyüşlerde
tanıdık bir yüze rastlamamak için girilen arka sokaklarda.
Arka sokaklarda elim elindeyken
arkamızdan yapılan balkon teyzelerinin dedikodularını bırakıyorum size...

Yolumuzu kesmedi çingene güzeli bir çiçekçi,
Uzatıp elindeki gülleri
seni sevgilim sanmadı
Ve sen utanmadın hiçbir zaman o çiçekçi ile karşılaşmadan.
Kurumuş topraklarda,
Açmayı unutmuş bir karanfil bırakıyorum size...

Bakıp gözlerinin içine
Seni sevdiğimi söyleyecek cesareti bulamadım hiçbir gündoğumu.
Aynaların karşısında
defalarca provasını yapmadım dudaklarımın yazacağı kelimelerin.
Tüm bu yaşanacakları iterek elimin tersi ile,
Geçkalınmışlığımın pişmanlığı ile bir şiir bırakıyorum size,
Gizlice...


CİHAT KIRDAR
Bursa