/gece.. hatta sabaha karşı.. biraz tok sesle.../

En çok da çıkmaz bir sokağa girdiğinde aklına gelir yalnızlığın ne denli acı bir yol olduğu
Ve o sokağa neden en sevdiği şairin adının konduğu.
Batar.
Kanatır değdiği yerden.

Parktaki ağacın gövdesine eşit aralıklarla kazıdığın baş harfler silinmeye başladığında,
O parkın yerine gözünü para bürümüş müteahh/itin teki gökdelen yaptığında,
Çizgilere basmadan yürümeye çalıştığın şehrin betondan bozma kaldırımlarına sarhoş adımlar attığında,
Gölgen bile ardından küfürler savurduğunda anlarsın.
Anlarsın ki dudaklarına pespaye öpüşler bıraktığın
Ve gülüşüne bir ömrü bağışladığın kadın gitmiştir.
Işığı söndürmeden
Kapıyı dışarıdan çekip
Sessizce...

Hiç sıkışmaz olur trafik.
Şeritler gitgide daralır.
Gördüklerin bulanıklaşır.
Freni patlamış 76 model bir Granadanın şoför mahallinde
Kendi ahmaklığından kaçış denemeleri biriktirirsin acil servis kayıtlarında.
Üzeri jelli 600 jullük elektro şok bir tokat kendi boşluğuna çekip bırakır tutup ensenden.
Sorsalar günahkarsın.
Gözyaşın akmaz.
Sen iş olsun diye alırsın mendili kırmızı ışıkta bekleyen çocuklardan.

İç cebine
Kolayda ulaştığın kanyağın yanına bir fotoğraf eklenir.
İçmek ne denli acı bir keyiftir!
Batar!
Sarhoş bir adamın yüreğine
Sarhoş bir şehrin varoş mahalleli evlerinin birinde yazıya durup buruşturursun kağıtları teker teker sıkarak avuç içlerinde.
Kanatır!
Kağıt kesiği
Mürekkep lekesi
Ve çokça miktarda gece

En çok da bir otobüs koltuğu öğretir insana yalnızlığın ne denli soğuk bir otogar peronu olduğunu.
Eskiden kalma alışkanlıkla koridor kenarı bir bilet alırsın
Başını yaslayacağın omzun yerinde bir başkası oturur.
İçin buruk ayrılırsın bir kentten
Ağlarsın.
Gözyaşların sığmaz olur bendine
Taşar.
Tek nefes çevirirsin numarasını titreyen parmak uçlarında.
Gidersin
Adını hiç duymadığın
İklimine yabancı olduğun bir kente
Bakarsın
Tanıdık bir yüz ararsın kalabalıkta
El sallayan olmaz ama...

Şişenin dibinde boğulduğunda bir de
Ciğerlerinde kalan son hava zerresinde adını sayıklarsın
Batar!
En derinlere
Daha dibe
Saplandığın bataklıktan aynı hızla ve süratle fırlayıp arşa...

Sonrası boşluk
Sonrası ölüm
Ve yalnızlık.
Batar!
Kanatır değdiği yerden!
Anlarsın
İkisi de ikiz kardeşi sensizliğin...

Cihat KIRDAR