Kırmızısı yakut..
Beyazı elmas..
Kanla dokunmuş, kanla dikilmiş ey ulu örtü!
Vatanımın sembolü..
İnancımın özü..
Sevdamın gülü..

Uğruna yapabileceğim en basit şeydir ölmek..
Senin için ölürüm ama borcumdur yaşamak..
Seni göklerde tutmak..

Sen doğana kundak, ölene olurken kefen..
Elimdeki Kur’an’ım, damarımdaki kansın sen..
Ne yapsam..?
Seni daha da yüceltsem..
Zihnimdeki zaferim, ruhumdaki cansın sen..

Buram buram kan kokusu geliyor burnuma..
Sonra dönüşüyor, kan çiçekleri kokusuna..
Anamın yası..
Bacımın yaşı..
Kalbimin sancısı..
Seni anlatmaya yeter mi, kan mürekkebi hokkası..?

Kendi içimi boyadım senin kanınla..
Ve..
Ay-yıldızını çizdim beyaz mısralarıma..
Kurşunlar ektim ekmek tarlalarıma..
Kovalar dolusu kan çektim kuyudan..
İçtim doya doya..
Senin uğruna öldüm..
Ama..
Yaşıyorum hala..

Kıblem seni gösteriyor, vatanımın kilidi..
Değdirmedim, değdirmem sana namertlerin elini..
Sana söz söyleyenlerin..
Keserim uzayan dillerini..
Kanlı gözyaşlarımın kurumayan mendili..

Yüreğimden..
Sol yanımın en dibinden..
Sesleniyorum sana, kana boyanırcasına..
Sunsam sana kan şerbetini, içsen doya doya..

Yıldızın insan..
Ayın ışık..
Bin bir anlama bürünmüş, herkes adına aşık..
Olamaz bayraksız millet, milletsiz bayrak..
Saygıyla duruyor herkes, önünde haykırarak..
’Korkma! Sönmez bu şafaklarda yüzen, al sancak!’
Sen dalgalandıkça yüreğim hep çarpacak..
Sen var oldukça bu vatan var olacak..

Nazlan..
Nazlan bayrağım..
Sana herkes hayran..
Hayran bayrağım..