Elveda derken..
Bir soluğu kalmıştı sessiz..
Kısık bir hırıltıydı sadece..
Ölüme çaresiz..
Kızgın bir tiz..

Ölüme giderken..
Kısa bir vedaydı bizimkisi..
Saçları vurulmuş üç numaraya..
Tırnakları kesilmiş..
Ölmeden üç gün önceymiş..
Demiş teneşire çıkarım temiz..

Koca bir devdi o..
Bu gün son kez vedalaştık..
Bir daha dönmeyecekti o..
Ebediyete intikal etmişti..
Ve sadece orda bekleyecekti bizi..

Buğulu gözleri..
Tam doksan beş yaşında..
Dedemdi..
Her şeyimdi..
Yavrum dediğinde içimi titretirdi..
Kısa bir vedaydı bizimkisi..
Gözyaşlarım düştü yastığına..
Ecelin sıcaklığından..
Hemen kurumuştu oysa..
Duyamayacaktı kulaklarım bir daha yavrum deyişini..
Ve o sese hasret kulaklarım hep şimdi..

Öptüm üç numara saçlarından..
Aldım elime hastalığa yenik düşmüş cılız ellerini..
Damarları patlamıştı serumdan..
Sanki konuşuyordu Rabb’iyle yakından..
Sadece bir soluğu kalmış..
Onu da verdi esirgemedi Yaradan’dan..

Elveda derken..
Öptüm alnından..
Al al yanakları solmuş sanki sonbahar yapraklarından..
Kısa bir vedaydı..
Sayıklamış beni gelsin ecelim..
Sanki beni görmekmiş niyeti..
Azrali alıp yanıma gitmişim sanki..
Bilemezdim ki beni görünce ruhumu teslim edeceğini..
Oysa açamıyordu gözlerini..
Dermansızca sıktı ellerimi..
Benimle işte böyle helalleşti..

Dedem..
Göçtü gitti çınar ağacım..
Bekle beni dedem..
Buluşacağız bir gün..
Korkma artık ebediyyen..




Kabrin nur..
Mekanın cennet olsun dedem..
Ben senden razıydım Rabbim de senden razı olsun..
Ruhuna Fatiha..