Gömdüm dudaklarıma..
Hapsettim çığlıklarımı..
Duymasın diye..
Kimseler feryadımı..
Isırdım kana boyadım buselerimi..
Ve işte böyle mühürledim dillerimi..

Yumdum gözlerimi tüm dünyaya..
Şemsiye ettim kirpiklerimi..
Kalmasın dünya sıcaklığında..
Gölgesinde kalsın tüm renklerim..
Ela’ya boyadığım tüm çiçeklerim..
Solsun birer birer..
Tekrar..
Yeniden haşredilinceye kadar..

Tıkadım kulaklarımı tüm seslere..
Güzel güzel öten bülbüllere bile..
Küpelerime konan sesleri kovdum teker teker..
Hayatın çilesini kul..
Böyle çeker..

Sonra..
Azad ettim tüm azalarımı..
Aklıma geldi birden..
Durduramadım gözümün önünden geçen kazalarımı..
Kaldıramadım üzerime çökmüş enkazları..
Sanki başımın etini yiyen bir karga..
Kapkara..
Üşüşmüş yiyor..
Düşüncelerim olmuş darı..

Üzerime yağmış bir karış kar..
Üşüyorum cemre düşmüş toprak etmiyor kâr..
Şu koca dünyaya bin bir türlü ahım var..
Geldim de erken düştüm ana rahmine..
Zaman ayırdı beni senden..
Bulamadım seni ey yâr..

Kalbim sıkışmış mengenesi pasına..
Kimse kulak vermiyor yapılan aşkın yasına..
Ne bir mendil siler..
Ne de bir el dokunur gözüm yaşına..
Böyle mahzun vardım hayatın yokuş yarışına..
Tek kalmışım finale yarışmışım nefsimle..
Anladığımda geç olmuş..
Kopartmış atmışım varış şeridini..
Oysa ki arıyordu şerit birisini..
Meğer ben ondan önce bulmuşum..
Beni arayan kendisini..

KARMAŞIK...........