2
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2164
Okunma
Her kemençe sesinde
Aklıma Kazım gelir
Ve içim sızlar inceden
Sıkışır kalırım yerin üstü
Göğün altı arasında öylece
Yaşımdan utanırım
İçtiğim çay boğazımı
Yakar da geçer
Geçtiğim bahara
borçlu sayarım kendimi
Bir midye kabuğu sanki
Deniz’in kıyısında
Gömülür kumlara kalbim
Ne uzaklaşabilir
Ne karışabilirim
Tuzlu sulara
"Denizde karartı var şu giden..."
Zaman tırnağını kalbe
Takar da geçer
Karadeniz kudurmuş
Yine çalkalanıyor
Taş atılmış su gibi
İçim halkalanıyor
Dalıp giderim göğe
Bulutlar yüzüme
Bakar da geçer
Barış Çelimli
5.0
100% (1)
Cevap Yaz
