1
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1458
Okunma
Kuşun kanadını kırıp
Gökyüzü benim diyorsun
Dalından koparıp tomurcuk çiçekleri
Bahara göz dikiyorsun
Kuşlara noktasın böceklere dev
Kuyruğunda zehir, telaşın akrep
Dört yanın alev.
Maviye öfkelenip gökyüzünü taşlıyorsun
Ne taş tükenir ne mavi
Sen bitmeye başlıyorsun.
Bataklığa çevirsen de
Göl yurdunu nilüferin
Korur güzelliğini,
Yaprağındaki çamurdan
Daha geç kurur çiçek.
Ördüğün ağlara takılacaksın
Çünkü sen de biliyorsun,
Göz bir kere kararınca
Toprağına basıp geçen file saldırır karınca.
Barış Çelimli
5.0
100% (4)
Cevap Yaz