1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
1168
Okunma
Ağıt gibiyim
Bir yangını soğutsun diye yakılan,
Belki hiç kirlenmeyecek
Kağıt gibiyim,
Yazılmayı unutulan
Bir şiiri bekleyecek
Öyle bir suskunluğa sürgün oldum ki sorma
Soluğum titriyor terddütünden
Sözcüğe dönerim diye
Kanı içine akan ihtilaldir her ayrılık
Başım eğik yürürüm kendime doğru
Yürürken kül dökerek
Gözlerimdeki yangından
Gözlerim yüzümde dalgın, suyu seyreder gibi
Öylece seyredecek akıp giden hayatı
İki yoksul köyü sanki
Anadolu’nun
Ne olduğunu bilsem
Bu kadar sözünü etmezdim aşkın
Neyden korkuyorsa ondan
Dem vuruyormuş kalem.
Barış Çelimli
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz