3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
976
Okunma
dağ karaltısından bakarken
akşamlar uyur içimde
ne çabuk geçmiş zaman
fakında olmadan
çöker üstüme melankoli
yaban güvercini kaçar penceremden
yüreğimde durgun sular
el uzattığım anılar kadar ürkek
göz bebeklerimde titrer mahsun nilüferler
tan bile daha ağarmamışken
serap olur ılgın geceler
mevsime mahsus bir canım var
yaralar derin seneler kadar
yine gamlı bir bahar beklemekte
ne zaman yaslansam geriye
dağınık gölgeler de sevdalar
dipsiz bir karanlık
gözlerin gözlerimde
şimdi gölgem siliyor yalnızlığımı
dönülmeyen gitmelerde gençliğim
basarken yere çıplak ayakla
soluyor şehir benden çok uzakta
dönsede arap saçına içim
bahar olur aşkın karışık halinde
yağmur dağıtırken çisesini
göz yaşlarım birikir kalbimde...
5.0
100% (2)
Cevap Yaz