36
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
1490
Okunma

ve çarmıha gerildi güneş
zifiri kuyulara düştü çoçukluğu
sürüldü mahsun yüreği şehrimin kuytusuna
kaç fersah yol katetti göçebe yüreği
yıldız döşedi gökkubenin eteklerine boncuk mavi
özgürlük hasretine sustu düşüncesi
uçurmalarının ipleri
salındı pembe bulutlarda
dağ gibiydi
dağıldı kırıntılarında okyanus serinliği
ve sardunyalarına elleri değdi
kırık penceresinde
rüzgar düştü saçlarına sarı buklelerde
gölgeleri koştururdu ardın sıra
kaçtı kendinden çekiştirilen öfkesinden yıllarca
acizliği terazilerde tartıldı
tarumar edildi sorgusuzca
açlık kapısına dayandı yine sustu
tek emaneti vardı oysaki
bir kahır düştü yaprak yaprak
gözler buğulu maviler kara
……….
diken üstünde bitti yaşamı
yakarışları sahipsiz nasırlı ellerinde
kurtlar diyarı sessiz şimdi
yakındı kara fırtınaların ardında ufuk
kerpiç duvarlarına doğacak gün
ruhunda serseri sancıları kilitlenecek
son bir kez …
ve nefesine ölüm değecek, kimsesizliğine ardından gözler son kez ağlayacak…
n.altın 08/08/2010
5.0
100% (32)