Derim ki, sensizlik dumansız yanmak
Bir ipin üstünde sarhoş yürümek
Kâbusa uyuyup derde uyanmak
Azap ateşiyle yanıp erimek

Derim ki, güneşin doğmadığı yer
Sevince neşeye yasaklı şehir
Şeytan çığlığıyla süslenen zafer
Umudun rahmine dökülen zehir

Derim ki, beyazı ağlatan siyah
Bütün meleklerin kırık kanadı
Öyle ki şeytanı şaşırtan günah
Tamu denen yerin kalpteki adı

Derim ki, bir cana bilerek kıyıp
En son kelebeği kozada yakmak
Sonra yaptığından mutluluk duyup
Kahkahalar atıp gözüne bakmak

Derim ki, kirpikte Nuh’un tufanı
Gözden düşüp fecri boğan gözyaşı
Tüm güzel şeylerin ölüm fermanı
Ruhun kör bıçakla kesilen başı

Derim ki, dünyanın ters yüz oluşu
Doğanın ritmini yok eden memat
Akılın içine şerrin doluşu
Fikrin düşeceği ateşten sırat

İHSAN TURHAN


Seçki kuruluna ve bütün okurlara teşekkürlerimle saygılar...Şiir güzelliğinde günleriniz olsun. Hep gülümseyin ve gülüşünüz doğan güneşi kıskandırsın inşallah...