Arkana bile bakmadan bırakıp gittin,
Son dakika öğrendim gideceğini hatırla,
Öylece bakakaldım ardından anlayamadan,
Tek başıma ,bir başıma maalesef de senle kalakaldım.

Bunca sene sonra,
Şimdi çıkageldin,
Ve şaşırtıcı ama tıpkı da gittiğin gün,
Pazartesi geri geldin.

Ama ben eski ben değilim.
Bıraktığın gittiğin gün bugün ama,
Bir zamanlar gözlerinde kaybolduğun,
Aynur o Aynur değil bulduğun.

Bir bilsen neler yaşadım,
Umudumu nerelerde ,kimlerle tükettim.
Gözyaşım ne çok aktı yokluğunda,
Ama bu kez ikimiz için değil,
Gelecek endişesi yaşadığım için.

O gülünce gözleri gülen,
Herkesi kendi gibi bilen,
Cesur, doğru,gözünü budaktan esirgemeyen kadın yok,
Çünkü bitirdiler.
Doğru değil yanlışlar kazandı.
Hak eden değil ödülü yalakalar aldı.
Koltuklar için,paralar ,ünvanlar için savaşıldı,
Sevgi,emek değil,
Hırs,ihanet,nefret kazandı.
Bize de geriye hep acı ve korku kaldı.

Şimdi senin Aynur sessiz.
Dili değil gözleri de sustu.
Sadece yaşıyor.
Yarınla ilgili umudu yok sayılacak kadar az,
Kendi adına hatta hiç yok.
Çocukları için bir mücadele vermekte .
Yani canımcım.
Ne sen eski sen,
Ne ben eski ben,
Hadi yoluna başka rüyalara gir sen……


14/09/2010