Bu ev ,bu oda,bu yalnızlık.
Koşturmaca yetişmek için her yere,
Kemiklerim sızlasa da yorgunluktan,
Bu yıl çabuk geçmesin.

Ne varsa geçmişe dair düşünüyorum,
Yalnızken bir başıma hayallere dalıyorum.
Sevdiğim ,sevmediğim ne varsa göz önünde,
Ardımda bıraktıklarım ,önüme kattıklarım,
Harcadığım emekler,
Aile üstlenen,sahiplenen,
Korkmayın ben varım diyen Aynur.
Bu evde yalnızken kendime acıyorum.

Nerdeler o anne ve babama söz verdiğim ,
Asla vazgeçmeyeceğim dediğim kardeşlerim ,
Bilmiyorum.
Oğlumla bir başıma kalmışken,
O kaldıramazken sınav kitaplarından,
Hem onun için dualar okuyor,
Hem de kendi yanlışlarımı sorguluyorum.

Kendime küsüyorum bazen de,
Cezalandırıyorum,
Aynalara bile bakmak gelmiyor içimden ,
Sokağa çıkmak zorunda olmasam,
Sadece soruyorum defalarca,
Geceleri bir sancı uyandırıyor uykulardan,
Kalbim sızlıyor.
Nerdeler,
Neden bu savaşta benim ve oğlumun yanında değiller.

Bu yıl çabuk geçmesin.
Bu evden kazanarak çıkmalıyız.
Başka bir şansımız yok en iyisini hem de,
Oğlum şikayet etmiyor,
Ben etmiyorum.
Onun bir istediğini iki etmezken de,
İçten içe acaba diyorum.
Korkuyorum.

Sonra siliyorum bu kötü düşünceleri kafamdan,
Silkinip hayırsızlıklara,düşüncesizliklere veda edip,
Ben ne yaptım diye bağırmaktan vaz geçip,
Adam sende hedefe kitlen,
Sen üzülme güçlü ol ki
Uğurcan başarsın diyorum,
Oğluma sesleniyorum gün ağarmak üzere,
Bir şey ister misin?

Umutlarımız boşa çıkmasın ALLAHIM,
Biliyorum ki her şey boş,
Doğru olan tek şey senin alnımıza yazdıkların.
Orada ailem ve oğlum için hayırlısı yazsın ne olur.
Sen bizden uzak tut elemi ,kederi,
Hayal kırıklıklarını,
Bu yıl çabuk bitmesin…..

12/10/2010