Deniz tüm güzelliği ile karşımda,
Hep de hayal ettiğim gibi durgun,
Masmavi demek isterdim ama o da kirli yer yer,
Gözleri buğulu,griye çalan bir renk.

Bir sigaram eksik sadece,
Dertleşme modundayım.
Deniz ve ben bakışıyoruz karşılıklı,
İkimizde artık kurtulmak istiyoruz yüklerimizden.

Dostluk,içimizdeki ölmeyen sevgi,
Zaman zaman kabaran dalgalar gibi çoğalan,
Kabına sığmayan o çoşkulu hayat sevgisi,
Ölüyor,yerini hissizliğe bırakarak.

Halbuki neler barındırmışız içimizde,
Deniz de bende,
Herkese hizmet etmişiz körü körüne,
Teslim olmuşuz kaderimize,
Onun da benim de hem keyfimizi çıkarmışlar,
Hem de üstümüze atmadıkları kalmamış.
Bakıyorum maviliğe nasıl da bozulmuş.
Nasıl üzgün nasıl mikrop dolu,
Sanki isyanlarda o da benim gibi,
Vefasızlıklar,sahipsizlikler,
Umursamazlıklar canını sıkmış,
Kırmış geçirmiş,rengini bulandırmış,
Asileştirmiş,

Tıpkı benim gibi onun da kimseye güveni kalmamış,
Omuzda kalmamış ağlayacağı,
El de kalmamış tutacağı,
Düştüklerinde kaldırdıkları,sarıp sarmalayıp,
Şefkatle barındırdıkları kimse yok ortada
Kimsesiz,yapayalnız,baş başayız.
Sadece deniz ve ben,
İkimiz,
İhanetlerin kurbanıyız.


07/09/2009
AMeydan