Gittin ya hastalandı bu şehrin sokakları
Kaldırımlar kansere yollar vereme döndü
Gecenin gözyaşları boğarken şafakları
Şems acıyla kıvrandı âlem kereme döndü

Dalgalar ağladıkça sahiller matem tuttu
Bin yıllık aşk feneri karanlığa devrildi
Gökyüzünde yıldızlar parlamayı unuttu
Ay dedenin etrafı hüzünlerle çevrildi

Ah canan yüreğini kapattın ya şaire
Boyun eğen kifayet yenilmeze dönüştü
Teslim oldu düşleri kâbus denen zehire
Ruhu bedenden önce makber ile tanıştı

Hasret her gün hışımla dikilip başucunda
Şeytani siluetle arzı endam eyledi
Duyguları gark edip ateşten dil ucunda
“aşk imkânsız” isimli şarkısını söyledi

Meleklerin mührüyle onanan aşk takati
Yokluk denen cellâdın elinde talan oldu
Tam vuslata beş kala bozuldu aşk saati
Mutluluk denen anı yaşamak yalan oldu

Öyle böyle değildi kan ağladı aşkı gülü
Toprak şahadet etti doğa’nın nabzı durdu
Yeniden doğmak için hazırlanan her külü
Çaresizlik rüzgârı yok olmaya savurdu

Siyah olan dışında bütün renkler kayboldu
Umudun gökkuşağı dünyaya veda etti
Kalem artık mezarcı sayfalar mezar oldu
Şair her yazdığıyla ölümü eda etti


İHSAN TURHAN