Hasretin yakasında yorulacak ellerim
En sonunda kibriti çakacağım diyorum
Deliye dönüşecek dingin durgun hallerim
Olmadığın bu şehri yakacağım diyorum

Hayalime düştükçe saçının lüleleri
Kan revana döndükçe gözümün jaleleri
Bir gece “yeter” deyip sabırdan kaleleri
Hüzünden balyozlarla yıkacağım diyorum

Ok gibi fırlayacak yokluğun dert yayından
Bir anda vazgeçecek güneşinden ayından
Alıp bana düşeni Azrail’in payından
En sonunda kafama sıkacağım diyorum

Sen yapamam sansan da bunların hiç birini
Yapıp kuşatacağım vicdan denen yerini
Ortasına dikecek aşkının eserini
Gözlerinin içine bakacağım diyorum

İşte o an ne varsa ortaya dökülecek
Yerin göğün her şeyin yüreği sökülecek
Ki bükülmez gururun o zaman bükülecek
Gözlerinden yaş olup akacağım diyorum

Dua et de sönmesin gönlümde ki aşk feri
Karıştırmasın aklım hayır-ı ve de şerri
Ey sevgili sevdamda menzil yaptım mahşeri
Orada da karşına çıkacağım diyorum
Hakkın neyse göğsüne takacağım diyorum

İHSAN TURHAN