13
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1307
Okunma

Zaman asılı durur dallarda
Şimdi bir durgun göldür içim
Karanlık çöker vadilere
İçime kırılır sevincim
Artık esamesi okunmaz gündüzün
Uzun, siyah saçlarıyla gelir hüzün
Yaslar başını göğsüme usulca
Gün çok kısaymış anlarız
Karanlığa birlikte kanarız
Efkar kapatır gözlerimi
Yalnızlık sıkıca tutar elimi
Tüm gücümüzle
Kabarırız öfkemize
Bir sarhoş gibi döneriz evimize
Nasıl da kalabalığız oysa
Gölgemiz yalnız düşer duvarlara
Aynalara nasıl parçalı düşeriz
Sen nereden bileceksin
Kaç zamandır annesiziz
Asılırız iki mememizden
Kendi göğsümüzü emeriz
Biz sırılsıklam kederiz
Elleme yarama
Elini başıma koyma
Çok büyüdü gönül yırtığımız
Tutmuyor yama
Sorma
Hayrettin YAZICI