11
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
1460
Okunma

Ölüm dökülür saçaklarından
Her dalda asılı onca can
Yana bildiğin kadar yan
Büyük bir yangın ve kül
Bitmeyen matemimizdir eylül
Düşerken tozlu yollara
Dönüp bir daha bakmayız aynalara
Biter bir ömürlük alkışımız
Önümüze düşer başımız
Dağlar da ağlar, denizler kadar
Gözyaşı
Yıkar ha yıkar
Karanlığa sürüklenir ay
Topukları dünden çok kırmızı
Topuzdur saçları güneşin
Artık o bir el kızı
Tanımaz bizi
Kaç dalga boyu eser rüzgarlar
Bütün sular gümüş rengidir
Ölüm, hayattan çok diridir
Duyarım uzaktan çıtırtısını
Koyaklarımda ansızın kırılır bir gül
Sessiz, vakur bir ölümdür
Yakın ateşleri
Öldürün bütün düşleri
Sarı saçların düşerken dizlerime
Sakın bakma gözlerime
Nasılsa bir adın ölümdür
Olsun artık uzaklardan gül
Eylül
Hayrettin YAZICI