I.

issiz kokusuz
içinden gülüp geçilen hayatlar
suçlu büyüyen bir geceye doğan
sabahlar kadar
yaralı çocuklar aranıyor aşk’a

epey imzası vardı bir yerinde kaderin
çıplak kentin gözlerinde kirlendikçe mavi
cesaret alan sevmelere yamanır
umutlar düşlere
öpülmemiş bir tebessüme gebe kalan şehvet
dili manidar
içi kindar
sûretinde yalan tekrarlar
şimdi gökten üç elma düşse
ilk sevdiğimiz yere
ölümle taçlanmış bedene
kör bir ses sürtünüp durur

kime
ve kendini bir masal kahramanı yapan
ve masalında kendini bir kahraman yapan
yanlış kadınlar
ve
yanlış erkeklere

II..

bazen hırçın daha çok durgun
gel-git/melere meydan okuyan sevdalar
küçülür hasretin coğrafyasında
yollar kadar
dalgın yolcular aranıyor hayata

her yara iyileşir
saklar kendini çok seven dilden
nasırlaşmış ellerin haritası gizlidir o yarada
ne yeniden bekler keşfedilmeyi
ne de kıyılarında sevişilmeyi
ağaç kabuğu gibi örter yara üstünü
kabuk ayıp örter
ayıp da ömrü
bir şehri bilir gibi bilir ruh
tendeki çıkmazları en kestirmeden
aşk tüketildikçe bekletilmeden
umut hoş gelir

kime
ve kendini hiç söylenmemiş bir söz gibi okuyan
ve söylenmemiş bir sözde kendini hiç gibi okuyan
yanlış erkekler
ve
yanlış kadınlara…