Adana Nakaratlı

kusur sayılmazdı durulmak
o an
kuytusunda aramızdaki anının
ağlamadık
Adana ikimizi de seviyordu
haziran Çukurov’aya taş kesilmişti
kaldırımlarda ıslak ayaklı küfürbaz çocuklar
eski tatlara dalıp seni düşünmek

yalnızca seni Adana’yla düşünmek
Adana’yı yalnızca seninle düşünmek

sıcak kuşkusuzca güleçti Adana nakaratlı
haziran boylu boyunca ve tesadüfsüz
koyun koyuna ter kokularıyla
birleşen hüzünlerimizde
kanatlanmış mahçup yoğunluğu
mevsimlik düşlerimizin

Adana’da zaman ve sevmek her zaman sıcak
saçlarım sarı yüreğim esmer
turunç ağaçlarında kuş yuvaları daha insan
sevimli
çok tatlı
güneş
uzak peyzajları okşarken ışıktan kanatlarıyla
seni senin yanında düşünürken
bir Adana dert ortağım
bir de
araba
çocuklar
ve
Kıyıboyu Caddesi’nde
haziran

Adana’da kan gibi bir su içtim
sanki sen giderken terini içtim
kan gibi bir Adana’da su içtim
sanki gidişin gibi terini içtim

Adana’da uzak narenciye kokuları
yıldızlara inat eşlik eder açık renkli geceye
yorgunluk çayları buzlu rakılar
kenar mahallelerde cibinlik sohbetleri
öylesine aydınlık
ertelenmemiş sevgiler dolusu
insancıl
ve emekçi
kondu huylu tebessümlerimde
olur olmaz gözlerin
kahverengi kabuslar dolusu
ölü bir keman gibi herhangi bir sese açım
yastığımın altında düş iklimlerimdesin Adana
akşamının yari ılık rüzgarların entrikasız
sen yalansızsın

Adana’da yüreğim Adana kadar sıcak
sıcak Adana’da yüreğim kadar Adana

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.