Una Noche Mas

hadi
kabuslu suçlarla doldur ceplerini
benden
bana...
aynı kolunun aynı yerinden
iki kez öptüm
dudaklarım anlattı mı seni sana...?
öğrenci harçlığımızı
itiraflarımızla çoğaltıyoruz
sendeki kollarımda...
sen beni sarsan
kendini sarmış olursun
ben seni öpsem
kendimi öpmüş olurum
kaşlarım eğik
bir sonyaz çılgınlığına bakar gibi...

’una noche mas’

öğrenci harçlığımdı yanında zaman
samimiyeti bir tek cigara kadar kıymetli
ve gözlerinle sınırlı bütün boşluklarım
iki kara boşluğum var doğumdan ölüme
kırılgan soğukları incitir yangınlarım
güzelim

’una noche mas’

palmiye uçuğu yazlarla her şeyime sardığım
ruhumun ikinci el mülayimliği
gözlerim cesaret edemez sensizliğe açılmaya
her şeyime geç hiçbir şeyime erkenim
dün boğulmalarıyla bekliyorum yarınımı
ağzımı açmıyorum akşama
zifiri arsenik bir karanlığa yenik düştüm
çekilebileceğim bir yorumsuzluk arıyorum gözlerinde
iki koyu kahverengi iki zehir zıkkım otuz sekiz yıl

’una noche mas’

özgürlük gündemli koşmalarımla
saçlarının ayrılık kasvetliliğine kır kokuları taşıdım
çiçekleri kelebek kanadı tozlarıyla duyarlı
tel tel baharla yıkansın diye alnına dökülen ne varsa
bir bahçe
bir temmuz
bir deniz gibi
deniz...

’una noche mas’

ayrılığına aşk gebe
ölüm kuma
ben gönüllüyüm...

Kağan İşçen




(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.