bulanık bakıyorum dünyaya
yine dertlerim sırtımda kasvetli
hep dua ediyorum mevlaya
bir tek senden meded umuyorum rabbim
dar bir yolda yürüyorum etrafında dikenli tel
sendelesem batıyor yüreğime
her adımda yara aldı kalbim
acı içinde devam ediyorum
senszliğe mahkum bir şekilde yapayalnız
gidiyorum bu diyardan yüküm yok sen olmayınca
sensizlikten yoksun bir yere gidiyorum
şimdi orda huzur var
çünkü orası yusufun züleyha ile vuslatı
bizim hiç başaramıcağımız bir hedef
vuslat bize göre değilmiş
bizim diktiğimiz ağaç daha yaşken eğiilmiş
sevdamız iki büklüm ben bu bedende bensizim
sen varsın ama yine sensizim
çünkü aynı anda ikimiz yokuz
çünkü senin hayalinle yaşıyorum
o yüzden bu bedendeki sensin
ama ben beni kaybettiğim kalbimin dibine defnettim
çünkü kalbimi yaşatamadım sevdanla ağır geldi yüreğime
ve ben şimdi sensiz sevdasız kalpsizim ....