Yıllar aktı sen gelemedin…
Hüzün aktı yüreğimden gözlerime…
Yaşlarımla boğuştum günlerce.
Gecem olmadı ki
Seni düşündüm güneşim doğmadı.
Karanlıktı zifiri olmuştu her yer…
Dibi uçurumda bir kuyu…
Gece karanlığında sessiz bir sis…
Bende dumandım…
Yırtıldı hırçınca gökler,
Üzerime yağdı her gece yağmur durmadan…
Islanmıştı ruhumla bedenim…
Sırılsıklam ve çaresizdim…
Ellerim kırılmış,gözlerim tutmuyordu
Bahar bana karanlıktı,
Güz de içinde yek solgun hüzündü.
Hüzünlerin ülkesiyim ben.
Her sokak başında,
Her gözde bir damla yaş,
Her duyguda kırık bir gözyaşı,
Her rüzgarda bir çığlık,
Ve ben…
Her kelimesiyle yıkılıp yanardım…
Tarihten bir sır gibi,
Benim sevdam.
Savaşta kılıçsız,
Zırhlı bir asker misali duygularım,
Alır gider başını ben.
Karanlık çökmeden,
Gökte ufuklar yanmadan.
Hasret mi çekmişim sana?
O kelimeden de ırak…
Ki ben ölmüşüm yaşarken şu fani fanusta.
Ki ben yaşarken de yaşamamış misali yaşamışım…