Ölüyorum sana ben sevgilim,
Daha toprağa değmeden başım.

Yangınlar kaynıyor bedenimde.

Görülmeyen bir ateşte yanıyorum

Sarhoşluğum saf bir madde değil.

Yalnızca sen aşkım...

Izdıraba kürek çekiyor gözlerim

Alev, kan ve çile, özlem

Tutuklanıyor beynimde anılarım

Kadersizliğime çekiyorum aşkımı

Bedbaht olabilirim

Lakin meyus değil yüreğim
Bilseniz ne fırtınalar inip çıkıyor beynimde

Bir vaveyla kopuyor, içten vaveyla.

Karanlık bir an
Sesiz bir ölüm...

Kancıkça kurulmuş bir pusun esiriyim sanki
Umutluyken daha kaybetmişim benliğimi
Alıp, gidesim var şehri bilinmez bir diyara...

Ölmek sevmek gibidir...
Henüz yaşıyorken,
Yanıyorken,
Sızlanıyorken…

Karanlığa çığlıktır; aşk kokusu
Mazisi kuruyan bir yağmur yaprağıdır

Kışın sert acı taş misali

Kıvrım kıvrım, upuzun gelir sana zaman.
zaman belki yoktur:
olsa bile yalpak yalpak.

Beklemek, halden düşmüş,
Yol değildir, senin çizdiğin yol...

Aç da perdeyi, bir bak
Dünya kararıyor mu, yoksa bitiyor mu…