Nasıl anlatabilirim ki ?
Kelimeler yetmiyor yüreğime,
Bütün bildiğim onca kelime,
Hepside uçup gitmiş.
Giderken bir gözyaşı bırakmış ,
Bir zarfın yırtık bedeninde
Koca bir yürek.
Binsem binmesem arasında bir durak.
Sanki bu durak
Son durak olacakmış gibi.
Ama dur !
Artık mazi bitti.
Geride kaybetsin yolunu mazi.
Artık sevgi istiyorum.
Gözyaşlarım değil,
Topraklar ıslansın artık yağmurlarda.
Her şey gece karanlığında kalsın…
Bizde gidelim en iyisi…
Gidelim şu mahpus hayattan.
Küçük ama büyük yüreğimizle.
Canlansın filizler açsın bütün umutlarımız.
Mor salkımlar istiyorum artık.
Bedeninde barış,
Dostluk olan bir ev istiyorum.
Bahçesinde karanfiller açsın.
Ha bide güvercinlerim beyaz olsun.
O bana ben ona hayat oluruz.
Gece artık karanlığına çöksün.
Elimde metal olmayan,
Vurunca ateş değil ;
Sevgi dağıtan bir değnek olsun.
Bırak bütün bisikletler dolaşsın…
Yollar karaymış, beyazmış
Ne engel…
Dost istiyorum dost…
Boş el bulunca sıkmak isteyen ,
Kocaman bir sevda istiyorum.
İçinde köprüler olsun.
Altında mayınlar değil,
Sular aksın derince.
Hiç akşam olmasın.
Bizde kaynatalım,
Kültürdür , o da gelişir.
Sonra sevdamız dillerimiz….
O da coşsun enginlerde.
Gökte barış,
Yerde umudun kanatları olsun…