Önce sen vardın
Ruhun bedenine ağır bir yarım aydı sanki
Belli ki dolunay vaadiydi kandığın
Zamanla yamanacağını varsaydığın..
Önce sen vardın
Sonra geldi mutaassıp aşkların
Şaşkındım
Besiyerin iken boynuna dolanmayan kordon bağın
Yerini tutamadı boynuna yapışan aşıkların
Keşke doğmadan evvel boğulmayı tatsaydın
Belki bu kadar dibini bulmazdın boğulmaların

Sıyrıklarından birine tutunduysam da,sığamadım
Sığınmama dahi müsade etmiyordu avuçların
Yarım milyon insana değerken gözlerin
Gün içinde,bilinçli yahut bilmeksizin
Bir tek gün misafiri olamadım gözlerinin
El koyamadım şehla bakışların aşk derlemelerine
Peyderpey dirilen,devinen ölüm nağmelerine
Önce sen vardın
Sonra geldi hayat,bambayat..

Yanılmıştım,yanıltıcıydı aşka çalan lisan..

Ham birer lahutiydi insanlar
Adım adım adlarına yazılan
Kıskıvrak hayata kazılan
Anladım ki senden evvel gelmişti adın
Ve kaderinin oylumu çoktan işlenmişti maveraya
Sen bu toprağın tozuna ayaklarını henüz bulamamıştın
Önce hayat vardı
Sonra geldi insan..

Anladım ki yarım milyon insana değen gözler
Beni kesmemeye ant içmiştiler..
Tanrının varlığına kadeh kaldıran eller
Olur olmaz zamanlarda yoklayan birer hiçtiler..
Önce sen vardın
Sonra geldi aşklarından damıttığın isyanın..
Önce sen vardın
Sonra sonra sona vardın..