/Unutmak bilaistisna hatırlamaktı
Adem unutmasa hatırlarmıydı insanoğlu
Günahın yeryüzüne ahde vefa oluşunu/




Havanda dövülen kelimeler bunlar değil
Bunlar değil benim vekalet ettiğim duygular
Ya bu esrik nağmeler
Bu savsız sekmeler..


Birbiri üstüne binmiş kelimelerden ibaretti
Aşka bilet kesmiştim
Daha dün günü gününden etmiş
Günü sana tek mevzi bilmiştim
Sırf öğüttüğüm kelimeleri sipsine daya
Sırf dudaklarını geçmiş revaklara bula diye
Son sürat ardına yolcuydu birkaç ibare
Devingen birkaç nefesti işte tüm bu istiare
Yazık ki
İbretlik kesildi Tanrı elinden
Azledilen aşk biçare
Aşk kargılı kinaye..
Esaretin fünyesi azleden ellere üleşeli
Tutamadım tek kelamlık cümleni,ellerini..



Yol bulanık,yolcu bulamaç..
Bir avuç insiyatifle yolu bulayan sen
Seni telaffuzsuz,telafisiz bir hata kılan
Sana avuçlarından emareler sarkıtan ben
Maviyi yerinden,yurdundan eden biz
Bize bizi veren Tanrı
İşte bu aşkın en büyük adımı
En cüretkâr,en haklı yalanıydı
Ki kınına geçirilememiş bir yalana
En büyük hak; infilaktı
Tanrı infilakı hak kılalı
Saymadım içimde kaç harp saf bağladı


Belki on yıl oldu
Adının infilakı üstünde devleşeli anılar
Toprak öpeli beri kaybetti gözlerin elalarını
Ya o saneme zifaf şarkılar...
Dilinde ötelenmeyeli bir asır olmuş gibi
Bir rakkasın beline dolanmış
Görmüş kimileri
Bense bir dudak payında hazmını bekliyorum
Bekliyorum ki nazenin bir şarkı bulsun beni
Beni sende kaybedeli bir asır olmuş gibi


Suyun oylumundaki berrak nara dahi bulmuşken oluğunu
İstiyorum ki içimdeki yara bulsun kabuğunu
Gözlerimin çerağı savursun sözlerine mavileri
Maviye hisse kırılgan harfleri..


Lahuti nazarında kaybedeli seni
Kim bilir kaç din bağladı vaizini
Kaç din sarmaladı sermest failini
Bir ben bağlayamadım dilime dizgelerini
Bir ben var ki
Dilinde işgüzar sebat nimetleri