yan yana, ama başka dünyalardaydılar
adam/ tekinsiz bildiği eşikten adımını atmamıştı
tutup da koparılamayandı ondaki sevgi
uzaktan bakar /ağırlığından korkardı

...............................................

kaç hecedir ki beni sevmek /ezberleyemediğin
konuşma sen, ben diyeyim
her ağzını açışta alev alıyor söylediğin
yüzün karanlık ayna /bilmelisin
akmayan ırmakta, taş oynamaz yerinden
çok çok bir avuç maviydi esirgediğin

kapılarını tutuyor gizli bir el
alacasında donuklaşıyor karşımdaki suretin
geçmiş, uzak bir liman sanki/ hiç gidilmemiş
hayâl aleminde duran

içimize çekmemişiz/ efsunlu bahar kokusunu
ağaca, suya çiçeğe vurmamış yaz görüntüsü
sevda denizinin, derinlik sarhoşluğuna kapılıp gitmemişiz...

al, senin olsun bu kocaman dünya
seni s u s s a da dilim
ebediyen içimde kalacak / bir baldıran zehir a d ı n
her sabah odama dolan
güneşin görkeminde olacak, içimdeki öfke
gönül hep yaralı, hep kederli olsa bile
taze duracak zihnimdeki anısı

ben seni bende bilmiştim
sen nereden bileceksin, ruh derinliğimde duranı
kim görebilir ki, hissedenden başka?

taze bir yaşama çiçeklenmek, yıllar alır belki
belki ,yeni bir rüyaya başlanmayacak kadar geç/ti zaman
ama bil ki, kaybedeceğim masumiyetimi
badem ağacı gibi, bir daha aldanmayacağım!...


(....geçmişin şekillendiremediği iki yüz şimdinin aynasında kayıp...)
Hâdiye Kaptan


(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.