O kocaman karındaki yalnızlığını bile unuttun değil mi
Bu devasa kırgınlığı yaşayınca
Sana tıkırtılara aldanma dedim
Daha gelip almayacaklar seni uykundan

Gör bak ne kadar insan gibi ıslanmış toprağın görüntüsü
Sarmaşıklar nasıl nefes alıyor
Yuvarlanan dikenli çalılığı dinle
Onun içinde senin duasız susuşun

Biriktirdiğin taşları at artık
Yörüngesini hiç tanıyamayacağın bir kumral telaştasın
Şu çalan trampeti bir dinle
Kızgınlıklarını onarırdın ya bir zamanlar zafer sandığın oyunlarla
İşte o trampetin sesi

Son gördüğün sahte yüzün sevdasına mı dargınsın
Yoksa yakut bu dediğin yüreğin kırıntısı mı dişlerine ilişen
Saklandıkça yoksun ve günah gibi yaşarsın sen
O incecik bacaklarının ısrarına güvenerek mi kacacaksın benden ey umut

Deli bir kısrağın ağzında eriyen şeker gibisin
Tatlar ne kadar eskise
Öyle su gibi bakan iki badem göz
Sana da susar bir gün deli ırmakların
Dalında kayısı kadar özgür yaşatmaz seni o kirli yüzler






















SARP ÖZDEMİR