7
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1401
Okunma
rüya mı bu
bilmeden
içimdeki haylaz çocuğu ardıma alışım
çarpıp elimin tersiyle buzdan duvarlara
tekmeleyip çamura bulayışlarım
kaynaşıp közünle
bir beter kendimden cayışım
tüm doğrularımı
hiçe sayıp
sürüklenişim
o uçsuz bucaksız çöle
aşkın fırtınasıyla
çekince gözlerimden ellerini
uyanışım seraplardan
kırılırken aynada sessizlik
üryan kalışım güne
şimdi;
o haylaz kayıp
sarılıp
yalnızlığın kordan iskeletine
kala kalmış
bir yetim yangın boşlukta..
korkma
olmaz kül
bırak
sallansın haylazca düşler
o kör loşlukta
dönüp de bakma
öyle yorgunum ki
aşka
öyle kör!
Sude Nur Haylazca
Cevap Yaz