Tuhafım yine
Saçmalıklar geziniyor akıl eşiklerimde
Evden çıkmalıyım
Bütün pencereleri açık bırakarak
Kokun terk etmeli evi döndüğümde
Uzak gitmeliyim
Çok uzak
Ya da
Bir bara girmeliyim
Geberinceye kadar içmek için
Söylemesi bile ne hoş
Sarhoş olmak
Sar/hoş





Kızıl saçlarından akıyor söylediği şarkıların hikâyesi
Sesinden belli
Bu bir sevda terlemesi
Sıtma gibi vurmaz mı vakitsizce adama
Yok yok
Yarın ilk işim yabancı dil kursuna yazılmak
Hissettim ama
Anlayamadım olup biteni





İçime en edepsiz yanım düşüyor
Kopuyorum kızıl şarkıdan
Barda oturan adam
Farkındayım
Beni süzüyor kadeh uzantısından
Sevdim bu çıplaklığı
Kadeh aralığındaki kirli ten yırtığını
Uzaklardan bir ses
“çık içimden şeytan”





Öyle düştü ki adam suyu pis bir denize
Farkına varmadı bile
Şuursuzca ötelediğim şeytan tiplemesinin
Bana ne ki seyrinden
Ruhumdan arındırdığım etin





Oturduğu tabureden kalktı
Yaklaşıyor
Bir çalım
Bir eda
Nasıl mı görünüyor
Oldukça budala





Bir sigara daha yaktım
Seyrediyorum
Kendimi tutmasam anlayacak
Gülüyorum
İşte o an/
Derme çatma bir çift söz
Dudak aralığından sıyrılan
Sanki acelesi varmış da kaçıyorlarmış gibi
Sevimsiz ve itici





Vakit hayli geç
Sebepsiz bir tebessüm bıraktım masanın ortasına
Ufak bir gönderme yaparak
Kızıl hikâyenin nakaratına
Ucuz yollu bir “hoşça kal” işareti
Bütün hücrelerine düşürdü ruhsuz eti





Anlıyor musun
Neden saçma sapan
Boşuna düşürmüşüm içime seni
Onca zaman
Eve dönmeliyim artık
Çıkmış olmalı kokun
Kendimi yaşadığım barınağımdan







/Bildin mi? Bu şiirin neresindesin şimdi?/







Sevgi Dündar....mayıs2010