Dalını eğiyor bak koca çınar,
Gönlünü gönlüme eyle ihtiyar,
Beni sevmen için çok nedenin var;

Çabuk tut elini, sevgini söyle ;
Bulamazsın beni bir daha böyle...

Havva’yı bu yüzden kıskandı Adem,
Aşk diyerek yola çıktıysan madem,
Su yürümez dallarımıza her dem ;

Yeşermişken gel tut şimdi dalımdan;
Bakarsın ki, can katarım canımdan...

Biliyoruz; ölüm doğumdan gerçek,
Kaç baharım kaldı, kim ne bilecek ?
Sen olmasan açar mıyım tek çiçek !

Yeşilin ve suyun nedeni sensin ;
Seven kadar asla sen bilemezsin...

Bu çöl sıcağında sen olsun, yakma ,
Gözlerimden başka bir göze bakma,
Yeşil dallarımı güze bırakma !

Zaman daralır da hayat elvermez,
Kaç bahar geçse de, asla güvermez.

Dayanamam yokluğuna, acına,
Düşme n’olur kirpiğimin ucuna,
Kaç diyet ödedim gönül borcuna;

N’olur gel de bu rüyayı hayra yor,
Nasıl sevdim seni ! Allah biliyor...




Hayrettin YAZICI