Çakmak çakmak olur gönlümün gözü
yaşı olsa akacak.
Bir resmin sarı haline dalar gider
yada resimdeki bir kareye.
Anılara ceketini asmak ister ilerleyen gençliğim.
Meçhul geleceklere kaçmak ister umut dolu hislerim.
Ömür defterini ben mi bu kadar siyah karaladım?
Ben mi israfa kaçtım, duygu kalemimle çala kalem yazmada?
Hatırlamıyorum bebekliğimin yaramaz dakikalarını,
hatırlamıyorum yüreğin ilk aşkta kanat çırpışlarını
hatırlamıyorum......
Birden bire düşmüş gibi varlığım, bu karmaşık güncelliğin içine.
Yollarında can haraş zorlukla ilerlediğim yaşamım,
farkettirmedi zamanın hızlı akışını.
Tutabilseydim dakikaların, saatlerin elinden!!
bırakırmıydım meraklarımı gidermeden.
bırakırmıydım yaşamın tadı budur işte demeden.
Hızla ilerliyor hayat denilen tren.
Gönlümün gözü tutmasa gözyaşlarını
boran, fırtına gibi esse gürlese tepine tepine..
Ruhumun pişmankar elleri hesap sorsa
tembelliğimden dövüne, dövüne....



ALEV YAVUZ
30/05/2010