/Gölgeler kapattı gönül vadilerimin göğünü…
Ağladım, çok yaktım gözyaşlarımla binlerce çıraları…/





Yalnızlığımı hissediyorum iliklerimde

Hadi biri gelse diyorum kesse şu nefesimi…

Ama nereden bulacağım? ;

Bir önceki kalp yanılgısından daha büyük yangınları?

Nereden dönüp dolaşıp konacak kalbime?

O sevda için de tükenir miyim?

Yine yaşanmışlara ayrı yaşanmamışlara ayrı hasret doğacak mı kalbimde?

Kim bilir?

Belki sonbaharda karşılaşıp köklerini en derinlere salar bu yeni sevda…

Belki son kişi olup oturur bendeki tahtına…

Ben o gelene kadar böyle; binlerce belkiler saysam…

Hep öyle biri gelecekmişçesine koysam başımı yastığıma…

Öyle bir sevgili bir gün gelecek olsa…

Ve umudumu yitirdiğim gün konsa kalbime…

İçim kıpır kıpırlaşsa,

Ve düşüncelerim onda yoğunlaşsa, otursa devasa tahtına…

Ve sevmeyi başarsa…

Ne güzel olurdu…

Olması imkânsız değil!

Elbet bu varsayımlarım her dakika daha da büyütecek gözlerimdeki gelmeyeni…

Hep bir önceki sevdayı küçümseyip, beni bu denli yıktığı için minnetlerimi sunacağım ilklerime…

Elbet bende sevileceğim sevdiğim gibi…

Öncekiler gibi;




V İ C D A N S I Z L I Ğ I.......A Ş K.......S A N M A Y A C A Ğ I M ! ! ! !