Henüz ayrımında değilsin
Ömrünü andırır
Gücenik kalbini


Acılar birbirine benzer
Çocukluğuna çiy düşüren
Güz acısından başka
Şebboyların bahçe duvarındaki ıssızlığı
Denize inen incecik yolda


Minyatür bir anne
Ne kaldı iğde kokusundan
Yaz sinemalarından geriye


Kendini okşayıp dur sen
Eskisin günler, düşlerin değil


Alıngan bir sevgiden doğmuştun
Bir uçurumdan
Yine de eksilmesin o yorgun gülümseme
Taş duvarlarda nergisler açtıkça


Bir çift koltuk değneği
Cam kırıkları
Sessiz yürüdüğün yollar


İpi kopmuş uçurtma
yüzünün dalgınlığı...