daha ana yatağında düşen ilk sancıda doğar bir kıvılcımda
şevkatle beslenir kucaklar bir avuç halini ana kucağında


beslenir verilen nimetlerin en bereketlisiyle melekler diyarından özenle
gözlerindeki yaşı siler küçüksün ağlamak olurmu göz ucunda


ellerinde yumuk yumuk harita
çizer durursun kendi doğrunda
korkmadan atmak istersin adımları
gülücükler uzanır gönül diyarına

oynaşan kelimeler düşer bir iki dilinden umarsızca
nasıl anlaşacak seninle dillenenler
geçer zaman düşer hece tek tek kelimeler


sarı bukleler takılan saçına kurdela eşitlenir
karamel bulaşığında gözlerin nemlenir
ağlamak silahındır nazla salınışın ellerinde kirlenir
cemreler düşer haykırışında ince nağmelerde kitlenir
küllerine düşer gece sabaha kavuşur beklemelerinde


geldiğinde;
boz bulanık hayatların neşesine düştün
sen melekler diyarından aileye kavuştun
gül yapraklarından kokun cennet koklanır hayat suyunda
gecesine düşen hasretle özlem karışımında ruhun bahar bulaşığı


ya gelmeseydin yarım kalırdı her bir hücrem
özleminde ne yapardı ellerimdeki acizliğim
çığlığın doldurmasaydı evimi
ne yapardım ben gökkuşağı gelseydi gülücüklerinde senin yerine
ya gelmeseydin boğardı evren beni kalırdı yalnız yalpalayan özleminde



geliverdin hayatımız seninle varlığa dönüştü
sensizlik bir anlam kazandı büyüdü küçüğüm
hedefi vuran gül nağmelerde dile gelir
tık nefesimde seninle güzelleşir


n.altın 03/05/2010


arkadaşımın özlemle beklediği bebişin aileye katılması sevinciydi satırlarıma düşen..
iyiki doğdun refia bebiş...