SON CELSEDEYİM…



adressiz
hitapsız bir arzuhaldeyim
bulunmazlardayım
okunmazlardayım

pulsuz
mühürsüz
imzasızım
gönderilmezlerde
bilinmezlerdeyim

ve lâkin yılan hikayesi bir davanın
bilmem kaçıncı celsesinin celbine avdetteyim



red-i miras ettiğim gönlüm bir köşesinde loş koridorun
ben bir köşesindeyim

soğuk ve nemrut yüzüne yanan alnımı dayadığım sağır duvara
saçma sapan anlaşılmaz bir şeyler söylemekteyim



duyuyorum
boyası eprik
kapalı kapının ardında o buyurgan ses
aslını bilmediğim bir iddianameyi
gıyabımda allayıp telleyip
mâziyi de ekleyip ver yansın ediyor
itham ediyor
isnat ediyor

mübaşir ismimi okuyor avaz avaz
kulaklarımı tıkıyorum
ihtimal
delirmekteyim

bir hışım içeri girip te
-be hey alim geçinen zalim-
-sükûtum ikrardan değil-
-yalan değilim-
-riya değilim-
-o ben değilim- diyememenin aczindeyim

içimde çıldırmış bir mahkûm var
müdahil olamıyor savunmalara
oysa
suçlu değilim



bir hayaldir artık beraatim
ve son celsesidir davamın
göz göre göre ve nâ-hak yere hüküm giymedeyim

adressiz
hitapsız bir arzuhaldeyim ki
eklemleri çürümüştür yazan elin

cansız bir beden nasıldır bilirsiniz
bu günlerde işte öyleyim…


CEYDA GÖRK
NİSAN 2010