mutluluk aradım köşe bucak
kalmamış hüzün verdiler hep kucak kucak
bir kez olsun gülmedim hazan selinden
4 mevsimde aradım lokman nebzinden

hep sevgiyle baktım gözlerindeki ışığa
belki beni de görür göz edenler şavkıylan
olmadı olamadı nasip lerin aşkıylan
hep umut ettim iki gönül düğün dernek baskıylan

gör rabbim ayırma koy kabrine divanın aşkıyla
iki gönül bir olsada şeytana hizmet ruha kasıtsan
kıyamadım salıverdim hurilere gizlice
ona bakarken ağladım hep içlice

ben acı çekerken o hep sevinirdi
çiçeklere tohumunu ekerde geliridi
sevdalarda çiçeklerin yerini hep biliridi
ben tek gül iken o kırlarda gezinirdi

neden li nedensiz gönlüm onda hep ezilirdi
suçlu benmişim gibi gözlerimde belinirdi
ikililik oltasında benliğimden silinirdi

hep gülmek istedim yarin yolunda
kalmadı bende umutsuzluğum kör kuyuda
ağladım her gün her gece onsuz koynumda
aşkıma kimliğim nasip nasip değildi

tüm nikahlar onda bana cazip değildi
benim yüreğimden aşkım eller için silinirdi
sevinçliydi gözyaşlarım aktı mendile

tokatladım kurşun lafım sanki menzile
vedalaşırken tuttu beni kendine
aşkıma hiçbir şeyim nasip nasip olmadı olmadı

güzellikten yana yok hiç bir yerde benzerim
yarin gözüne değmedimya kimin için ender im
çingeneden daha kara sevdam koyu derin
bırakmazki saçlarıma gül takar bu senin senin

aşkıma bakar bakar boğulur ağlarım ağlarım
hergün gelir bedeninde rujlu leşile
güle bulasamda nafile gezer hep fetişile

ellerle birlik olur içer gider üçmuma keşif ile
benim gönlüm küsmüştür ona o bir hayalmiş işte
aşkdan yana bahtsızım der ağlarım ağlarım

aşkda verem olsamda aldırmaz gözüm
yokmudur lutfedecek mutluluktan çözüm
gülistanım bağlar da gezer gece yarısı
çoktur izimi süren dost belli haindir kimbilir kaçı

güller diyarında gülden gençliğim var
vitrin güllerinden ayrı yaban gülü halim var
sanki ona muhtaçmışım gibi zalim yarim var
aşkımdı yediveren güllerde bana haindir yar

her nisbeti banadır işte o koyar ömrüme fanim
herbir dilberi bana eş keş tuttu koymadı
sanki zar atıyor gönlü sanırsın güneş
yaksada bedenimi olmaz bana ondan eş

sanırki aşkda kaybedenler kumarda kazanır
kaybeden kendidir benli bensiz aldanır
kıyar gönlüme nedense affet diye yalvarır
gönlü gönlüme öldürde hadi geç diyor

hiç bir leyladan aşkdan yana almamış ders
gözü oynaşlarda yaptıklarıysa bana tersmi ters
onlara gitme derken konuştuğu kelime kes
vur hançeri bağrına öldürde geç diyor