köprüde balık tutarak güne başlayan adamın iç fısıltılı, sıkıntılı bir günlük öyküsünü dinleyeceksiniz.



daha sonra bu paslı kovanın içi, haliç kokusu gibi, üç-beş istavrit ile dolsa
alıp başımı yürüdüğümde, günlük nafakama benzer bir tebessüm yüzümde
minare gölgesi ve çınarlarda dal gibi, kimsesizlik ve sessizlik olsa.

. . .

yırtsam gün kabuklarını orta yerinden, saklansa içine şehre ait bütün sesler
lodos da dahil ve martı çığlıkları, sabahın öncesinde ya da akşamın sonrası
yalnız senin sesin sevgilim, yalnız o kalsa benim için, bu da bana yeter,
bu da bana yeter.

sonra balık sırtı yokuşlarda yorgun-yarı sarhoş, dudağımda bir türkü eskisi
arasam kestirmeleri adım-adım, kapalı kör sokaklara kaçarken bakışlarım
öfkemi tazeler bir düşman gibi, aniden karşıma çıksa, galata kulesi.
galata kulesi,

(…. unutma, ne ilk aşkın kanatlı meleğidir ne de ayrılıkların azraili)

görsem seni yeniden o dar merdivenlerde, son veda öncesinin ağır hüznünde
bir intihar tablosu gözyaşımız ve kor tutmuş ayrılıkla yanarken avuçlarımız
görsem yeniden de hasret gibi çıldırmış kıvılcımlar, patlasa beynimde.
patlasa beynimde,

(…. her hücrem ve biz bir anıt gibi yer bulsak sevdadaki her resimde)

anka kuşları kanat açarken, hançere dönük gümüş kabzasında paslı kovanın
yüreğimde çaresizliğin cesareti, pervane olup saldırsam yıkmak için kuleyi
ağlasa ağzı bozuk üç-beş istavrit, çırpınarak üstünde ıslak kaldırımların.
ıslak kaldırımların,

(…. ne kadarı yağmurdan yana ve ne kadarı gözyaşların, saydın mı)

ve ben sonrası için iki kişilik bir ipucu bıraksam, bu toz dumanın sofrasında
desem ki, hasretin intikamında halayın başıyım, ama size nasıl anlatayım
artık ölsem bile uzak bir sayfada, bilin ki gözlerim kalmayacak arkada,
kalmayacak arkada.

. . .

gene hazır ol çekilmiş bir ilan-ı aşk gecesi, resimde sen, arkada galata kulesi ben, yüzümü çıkmamış nafaka gibi örten, kirli sakallarımla hücreme dönerken
bu paslı kovanın içi, üç-beş istavriti, bugün de gene tanıyamadı canımın içi.
gene tanıyamadı.



köprüde balık tutarak güne başlayan adamın iç fısıltılı, sıkıntılı bir günlük öyküsünü dinlediniz.

Cevat Çeştepe