saat : 00.01
gecenin yarısı ne zaman ve nasıl gitti ., hiç bilmiyorum ama
gecenin diğer yarısı anadan doğma ., önümde duruyor hala…
öyle fırtına kopmuş-öyle şimşek ve gök gürültülü gökyüzü
ve şişeden boşanır gibi yağan anason kokulu yağmur altında
kimsesizler otelimin yıldızlarını., yalnızlıklarla bırakıp baş başa
yürüyorum sırılsıklam ., her adımımda bin sarhoş küfür yüklü.,
bin küfür ki her biri birbirinden ağır gök gürültüsü…
,

/kör bir ateş başında sokağa doğurduğumuz çocukları görüyorum
elleri ısınıyor ama öyle üşüyor ki yürekleri ., titriyor-donuyorum
gece çöllerinde ölmüş çocuklar gibi/
..

saat : 00.01
sonu kötü bitecek masalların son sayfaları mürekkep tutmaz
ki bahara boyansın üstüne çıkılacak kerevetler., ama olmaz…
çünkü yanlış parmaklara bağlıdır hayal perdesinin gölge ipleri
onun içindir ki çaldığın hiçbir kapıyı., açması beklenen açmaz
barikatlarla kesiktir yolların., attığın adımlar denize açılmaz
ve iskeleye demirlenmiş o küçük sandal boşuna bekler seni.,
boşluğa yanar-söner uzak sahillerdeki deniz fenerleri…
,

/elektrik yüklü bütün bulutlar ., beynimin kavşaklarında çarpışıyor
çaresizlik bataklığına düşmüş umutlarım., hepsi aynı anda ağlıyor
bütün şiddetiyle çatlıyor duvarlarım/
..

saat : 00.01
yürüyorum diyorum ama gör bak ., daha atamadım bir adım bile
böyle zamanlar işletmiyor hiçbir şeyi ., hatta zamanın kendisini de…
şimdi bağlamanın tellerine dokunuverse birisi., türkü söyler gibi
mesela birden bildiğim dağlarda bulsam kendimi., denizlerimde
nehirleri kucaklayıp ., ormanlarla sevişsem sabahın seher vaktinde
ama olmuyor işte ., kendime vurduğum öyle paslı bir pranga var ki
aklıma dahi getirmiyor., kurtulmak isteyip-istemediğimi…
,

/nereden bilebilirdim ki beni beklediğini ., bir sabahçı kahvesinde
yağmur sonrasının toprak yolları ya da bir geminin güvertesinde
bilemezdim ki güneşin sen olduğunu/
.
.

CEVAT ÇEŞTEPE